English
Περιγραφή
Γεννήθηκε στις 27 Μαΐου 2021 στις 08:00 π.μ. Βρετανική Θερινή Ώρα (BST)
Στον απόηχο της Έκλειψης του Ματωμένου Φεγγαριού (Blood Moon Eclipse) στον Τοξότη, γεννιέται η Περσεφόνη, η κόρη της Κέρες [Δήμητρας]. Το Ματωμένο Φεγγάρι λέγεται ότι είναι ένα από τα πιο καθοριστικά συμπαντικά γεγονότα του 2021, και αυτή η άφιξη που συμβαίνει μετά την έκλειψη μάς δίνει τη δυνατότητα να ανοίξουμε την πόρτα σε κάτι αξιοσημείωτο σε σχέση με το ταξίδι μας στην Aura-Soma με τα χρώματα και το φως. Όταν εξετάζουμε το φως που ρίχνεται στο Πορτοκαλί, δεν ερευνούμε μόνο τι σημαίνει αυτό για εμάς, αλλά και το βαθύτερο νόημα που πηγάζει από την ψυχή μας σε σχέση με αυτό που ξεδιπλώνεται μέσα από τις βαθύτερες πλευρές εντός του συστήματος.
«Καθώς η Δήμητρα αντιπροσωπεύει την αθάνατη ψυχή της Γης, η Περσεφόνη αντιπροσωπεύει την αθάνατη ψυχή των ανθρώπων. Η Περσεφόνη απήχθη από τον Πλούτωνα από τον αθάνατο Κόσμο κάτω προς τη Γη και από αυτό εκείνη/εμείς χάσαμε τη φυσική μας ενόραση που οδήγησε στην αυξανόμενη ανάπτυξη του “Εγώ”». -Rudolf Steiner
Η Περσεφόνη, η κόρη της Κέρες (γνωστή ως Δήμητρα στην ελληνική μυθολογία), έχοντας έρθει σε ύπαρξη, παρουσιάζει μία θαυμάσια συγχρονικότητα, από μία χρωματική οπτική, καθώς το Πορτοκάλι, στο πάνω μέρος του 119 που διασώθηκε με ένα συνειδητό τρόπο, εμφανίζεται τώρα στο κάτω μέρος, και το Διαφανές στο πάνω μέρος εισάγει φως μέσα στο Πορτοκάλι, μια εξαιρετική μετάβαση που επιφέρει ανακούφιση σε σχέση με την αθάνατη ψυχή μας. Η Περσεφόνη μπορεί πραγματικά να βοηθήσει στο να υλοποιήσουμε τον σκοπό της ενσάρκωσης της ψυχής μας.
Αν το εξετάσουμε αυτό σε σχέση με την αριθμολογική αντιστοιχία ότι το 119 είναι επίσης ένα 20, βλέπουμε ότι το 1 με το 20 είναι σαν μια φυσική διάσωση του 20, το Παιδί Αστέρι. Το 120, η Περσεφόνη, είναι επίσης ένα 12, και το Διαφανές/Μπλε στο 12 είναι στην Aura-Soma το απόλυτο αντίθετο χρώμα με το Διαφανές/Πορτοκαλί, κάτι που αποτελεί μία έντονη συγχρονικότητα σε σχέση με ένα κομμάτι που έλειπε από τη Σειρά Παιδικής Διάσωσης, το οποίο αυτή τη χρονική στιγμή έρχεται σε ύπαρξη και είναι αρκετά απαραίτητο σε σχέση με τη θεραπεία της γραμμής του χρόνου και προς τα μπροστά και προς τα πίσω. Θα μπορούσαμε να το θεωρήσουμε ως ένα μυητικό βήμα (12) που γεννήθηκε από το ταξίδι μας με τα 21 κλειδιά (21 keys) και είναι σημαντικό σε σχέση με αυτό που λαμβάνει χώρα. Κάθε φορά που επαναλαμβάνονται τα 21 κλειδιά, το 120, η Περσεφόνη, γίνεται μέρος της όλης διαδικασίας της θεραπείας της γραμμής του χρόνου, στο άνοιγμα των πορτών για τη δυνατότητα να ξεπεραστεί η σχέση μας με το τραύμα και πώς το αφυπνιστικό μέρος της εμπειρίας του τραύματος μάς φέρνει σε μια μεγαλύτερη αίσθηση εκπλήρωσης, σε μια μεγαλύτερη αίσθηση της δυνατότητας για ευδαιμονία και στις βαθιές διορατικότητες που μπορεί να προκύψουν αν μπορέσουμε να βρούμε το δρόμο μας μέσα από αυτό που έχουμε θάψει σε σχέση με το πώς οι τραυματικές μας εμπειρίες έχουν αντίκτυπο στον τρόπο με τον οποίο τα ασυνείδητα μοτίβα επηρεάζουν αυτό που συμβαίνει στη ζωή μας. Είναι πολύ σημαντικό αυτό το συγκεκριμένο κομμάτι του παζλ στο ξεδίπλωμα των χρωμάτων και του φωτός, στο ξεδίπλωμα της αριθμητικής ακολουθίας, εντός του οποίου είμαστε μάρτυρες της Πνευματικής Διάσωσης του 12 και πώς αυτό βρίσκεται μέσα στο 120. Η Περσεφόνη ανοίγει μια πόρτα σε μια νέα ευκαιρία.
Ένα άλλο μέρος της ιστορίας με την Περσεφόνη αφορά τη σχέση μας με την επικοινωνία. Πιστεύω πραγματικά ότι αυτό το μπουκάλι μπορεί να μας βοηθήσει με τη σύνδεση υπόφυσης επίφυσης και πώς το δυναμικό μας, αν μπορέσουμε να απελευθερώσουμε τα τραύματα του παρελθόντος, αν μπορέσουμε να αποκτήσουμε μια εικόνα για το πώς έχουν επηρεάσει τις τωρινές μας συμπεριφορές, μπορεί επίσης να ανοίξει την ενορατική μας ικανότητα, τις τηλεπαθητικές και τηλεπικοινωνιακές μας ικανότητες όσον αφορά τις ανώτερες νοητικές μας λειτουργίες.
Στη μυθολογία η Περσεφόνη είναι γνωστή ως η Θεά ή Βασίλισσα του Κάτω Κόσμου. Η Περσεφόνη, κόρη του Δία και της Δήμητρας (Κέρες στη ρωμαϊκή μυθολογία) ήταν πολύ προστατευμένη καθ όλη τη διάρκεια της παιδικής της ηλικίας, καθώς η Δήμητρα δεν ήθελε κανείς να δει την ομορφιά της και την αγνότητα του πνεύματός της από φόβο ότι θα την ερωτευόταν. Λέγεται ότι η Περσεφόνη χόρευε και απολάμβανε τις πεταλούδες σε ένα λιβάδι όταν η γη άνοιξε στα δύο και βγήκε ο Πλούτωνας πάνω σε ένα μαύρο άρμα για να την πάει στον Κάτω Κόσμο. Αντικρουόμενες ιστορίες λένε ότι ο Δίας επέτρεψε στον Πλούτωνα να κλέψει την Περσεφόνη καθώς ο Δίας γνώριζε ότι η Δήμητρα δεν θα το επέτρεπε. Η Δήμητρα ήταν τόσο απελπισμένη από την απώλεια της κόρης της που δεν έσπειρε κανένα σπόρο ούτε φρόντισε την βλάστηση στα χωράφια. Οι θεοί στον Άνω Κόσμο άκουγαν τις κραυγές πείνας των θνητών που οδήγησαν τον Δία να διαπραγματευτεί με τον Πλούτωνα. Ο Πλούτωνας συμφώνησε να «επιτρέπει» στην Περσεφόνη να περνάει τα δύο τρίτα του χρόνου με τη μητέρα της και το ένα τρίτο του χρόνου μαζί του στον Κάτω Κόσμο, υπολογίζοντας έτσι τις εποχές, ωστόσο στις διαπραγματεύσεις ο Πλούτωνας παρακάλεσε να έχει μία ακόμη νύχτα με την Περσεφόνη. Εκείνη την τελευταία νύχτα ο Πλούτωνας πήγε στην Περσεφόνη για να της πει τι είχε συμβεί και μοιράστηκε μαζί της σπόρους ροδιού. Όπως έλεγε ο μύθος, αν κάποιος έτρωγε τους καρπούς του Κάτω Κόσμου θα έπρεπε να επιστρέψει σε αυτόν, έτσι αυτό το τέχνασμα σήμαινε ότι ήταν η μοίρα της Περσεφόνης να επιστρέφει πάντοτε στον Κάτω Κόσμο. Η Δήμητρα ήταν η Θεά της Συγκομιδής, της Γεωργίας, της Γονιμότητας και χωρίς την Περσεφόνη δίπλα της κατά τη διάρκεια των χειμερινών μηνών η γη έγινε άγονη, έτσι οι αρχαίοι Έλληνες φοβόντουσαν πολύ το όνομα Περσεφόνη και απέφευγαν να λένε το όνομά της. Η μετάφραση του ονόματός της εναλλάσσεται μεταξύ του κομίστρια του σκοταδιού και κομίστρια του φωτός και μου θυμίζει τον Άδη (Πλούτωνα) να λέει, «δεν συνειδητοποιείς ότι είμαι σκοτάδι» και την Περσεφόνη να απαντάει «και εσύ δεν συνειδητοποιείς ότι έχω περισσότερη κατανόηση της σκιάς από εσένα».
Η Περσεφόνη είναι επομένως μια έκφραση της διττότητας του φωτός και του σκοταδιού, ότι δεν μπορούμε να ζούμε σε έναν κόσμο ή στον εαυτό μας χωρίς σκιά. Καθώς ταξιδεύουμε προς την εξατομίκευση μέσω της Πορτοκαλί θεραπείας της γραμμής του χρόνου και του Διαφανούς μέρους του μπουκαλιού που εισάγει το φως, έχουμε την ευκαιρία να απελευθερωθούμε από τα μοτίβα του παρελθόντος, ρίχνοντας το φως στο Πορτοκαλί, αφού πρώτα έχει γίνει συνειδητό στην Κέρες (119). Για να αναιρέσουμε τα μοτίβα του παρελθόντος που δημιουργούν τα πράγματα που δεν θέλουμε στη ζωή μας, είναι απαραίτητο να είμαστε σε θέση να βλέπουμε ή να παρατηρούμε αμερόληπτα αυτό που βρίσκεται στη σκιά του εαυτού μας, έτσι η Περσεφόνη είναι ένα απίστευτο δώρο που μας έχει δοθεί για να εισάγει αυτήν τη δυνατότητα.
Με Αγάπη και Φως
